Ustalanie podstawy wymiaru zasiłku dla zleceniobiorcy

Zleceniobiorca, zgłoszony do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 1 grudnia 2016 r., chorował w kwietniu 2017 r. - przez więcej niż połowę miesiąca. W marcu 2018 r. ubezpieczony ten ponownie zachorował. Czy ustalając podstawę wymiaru należnego mu obecnie zasiłku chorobowego powinienem uwzględnić jego wynagrodzenie za kwiecień 2017 r.? (pytanie z dyskusji na www.forum.gofin.pl nr 1148009)

NIE. Ponieważ w kwietniu 2017 r. ze względu na swoją chorobę zleceniobiorca przepracował mniej niż połowę miesiąca, przychód (wynagrodzenie) za ten miesiąc nie powinien być brany pod uwagę.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu niebędącemu pracownikiem, a więc m.in. dla zleceniobiorcy ustala się na zasadach określonych w rozdziale 9 z uwzględnieniem niektórych przepisów rozdziału 8 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 1368), zwanej ustawą zasiłkową.

Z założenia więc podstawę tę stanowi przeciętny miesięczny przychód za okres 12 lub - przy krótszym okresie ubezpieczenia - pełnych miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe ubezpieczonego niebędącego pracownikiem, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe (art. 3 pkt 4 ustawy zasiłkowej).

Jeżeli jednak w uwzględnianym okresie przychód ubezpieczonego niebędącego pracownikiem uległ zmniejszeniu wskutek niewykonywania pracy lub działalności w okresie pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego albo odbywania ćwiczeń wojskowych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego:

wyłącza się przychód za miesiące, w których ubezpieczony wykonywał pracę lub działalność przez mniej niż połowę miesiąca,
przyjmuje się przychód za miesiące, w których ubezpieczony wykonywał pracę lub działalność przez co najmniej połowę miesiąca.

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się przychód w faktycznej wysokości, bez uzupełniania.

Przy czym podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo była ona krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe.

Z pytania wynika, że podstawa wymiaru należnego zleceniobiorcy zasiłku chorobowego za dni niezdolności do pracy przypadającej w marcu 2018 r. powinna być ustalona w oparciu o jego przychód za okres od marca 2017 r. do lutego 2018 r. Ponieważ jednak w kwietniu 2017 r., ze względu na swoją niezdolność do pracy z prawem do zasiłku chorobowego, ubezpieczony świadczył pracę przez mniej niż połowę miesiąca, przychodu (zwanego przez uczestnika forum wynagrodzeniem) za ten miesiąc nie należało brać pod uwagę przy ustalaniu tej podstawy. Stanowić ją powinien przeciętny miesięczny przychód zleceniobiorcy za okres 11 miesięcy, tj. za marzec 2017 r. oraz za okres od maja 2017 r. do lutego 2018 r.