Gazeta Podatkowa nr 94 (1239) z dnia 23.11.2015

Odprawa emerytalna z dwóch stosunków pracy

Jestem zatrudniony w dwóch firmach, w jednej na pełny etat, a w drugiej na 1/4 etatu. Nabyłem prawo do emerytury i w związku z tym rozwiązuję w każdym zakładzie umowę o pracę. Czy prawo do odprawy emerytalnej przysługuje mi u obu pracodawców?

TAK. Pracownikowi zatrudnionemu w dwóch zakładach pracy na podstawie dwóch umów o pracę, które zostały rozwiązane w związku z przejściem na emeryturę, przysługują dwie odprawy emerytalne, odrębnie w każdym z tych zakładów.

Pracownik nabywa prawo do odprawy emerytalnej określonej w art. 92¹ § 1 K.p., jeżeli:

• spełnił warunki uprawniające go do przejścia na emeryturę,
   
• stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę,
   
• istnieje związek między ustaniem zatrudnienia a przejściem na emeryturę (przyczynowy, czasowy lub funkcjonalny).

Wymienione przesłanki muszą być spełnione łącznie.

Odprawa emerytalna (lub rentowa) wypłacana na podstawie Kodeksu pracy przysługuje w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Ma ona charakter jednorazowy. Pracownik, który raz otrzymał taką odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa (art. 92¹ § 2 K.p.).

Odprawa emerytalna jest świadczeniem związanym z danym stosunkiem pracy. Każda umowa o pracę oznacza nawiązanie oddzielnego, niezależnego stosunku pracy. Dlatego pracownikowi zatrudnionemu na podstawie kilku umów o pracę w różnych zakładach odprawa emerytalna przysługuje w każdym z tych zakładów, bowiem w każdej firmie posiada on status pracownika. Wypłata odprawy emerytalnej w jednym zakładzie nie pozbawia pracownika prawa do tego rodzaju odprawy w równoległym stosunku pracy.

Obliczenia wysokości odprawy emerytalnej wypłacanej na mocy Kodeksu pracy dokonuje się w oparciu o regulacje rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 1996 r. nr 62, poz. 289 ze zm.). Na mocy § 2 ust. 1 pkt 7 powołanego rozporządzenia, do ustalenia jej wysokości stosuje się zasady obowiązujące przy obliczaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy. Oznacza to, że stałe miesięczne składniki wynagrodzenia uwzględnia się w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do odprawy. Natomiast składniki zmienne przysługujące za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc przyjmuje się w średniej wysokości wypłaconej w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do odprawy. Z kolei składniki przysługujące za okresy dłuższe niż 1 miesiąc wlicza się w średniej wysokości wypłacanej w okresie 12 miesięcy.