Zasiłek chorobowy dla pracownika z ustalonym prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy

Pracownik, który po długotrwałej chorobie nabył prawo do renty, wrócił do pracy na wcześniej zajmowane stanowisko. Po kilku tygodniach przedłożył zwolnienie lekarskie orzekające czasową niezdolność do pracy. Czy przysługuje mu prawo do zasiłku chorobowego? Czy ewentualna choroba wpłynie na pobieranie świadczenia rentowego?

Przepisy z zakresu ubezpieczeń społecznych nie pozbawiają prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy osoby pozostającej w stosunku pracy. Prawo do świadczenia może jedynie ulec zmniejszeniu lub zawieszeniu w razie uzyskiwania przez rencistę przychodów z umowy o pracę przekraczających limity określone w art. 104 ust. 7 i 8 ustawy emerytalnej. Pobierany zasiłek chorobowy zalicza się do przychodów, o których mowa w ww. przepisie.

Prawo do zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, oczywiście poprzedzonego wypłatą wynagrodzenia za pierwsze 33 (14) dni choroby, pracownik nabędzie tylko w sytuacji, gdy spełni warunki do otwarcia nowego okresu zasiłkowego.

Okres zasiłkowy, to okres niezdolności do pracy, za który przysługuje wynagrodzenie, a następnie zasiłek chorobowy. Jego długość jest oznaczona w dniach i wynosi odpowiednio 182 dni lub 270 dni w razie niezdolności do pracy spowodowanej gruźlicą lub trwającej w trakcie ciąży. Tak stanowi art. 8 ustawy zasiłkowej.

Do okresu zasiłkowego wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, za które przysługuje wynagrodzenie chorobowe i zasiłek chorobowy. Za nieprzerwaną niezdolność do pracy uważa się okresy niezdolności do pracy spowodowane tą samą chorobą lub różnymi chorobami, jeżeli nie występują między nimi przerwy.

W takim przypadku na zwolnieniu lekarskim lekarz umieszcza kod literowy "A" (art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej).

Pracownik będzie miał prawo do wynagrodzenia chorobowego, a następnie zasiłku, jeśli jego niezdolność do pracy z powodu choroby:

• została spowodowana tym samym schorzeniem, a przerwa pomiędzy okresami niezdolności do pracy wyniesie więcej niż 60 dni (w czasie tej przerwy pracownik powinien być zdolny do pracy),
   
• powstała po przerwie nieprzekraczającej 60 dni, ale została spowodowana innym schorzeniem.

Z sytuacji przedstawionej w pytaniu wynika, że po wyczerpaniu pełnego okresu zasiłkowego pracownik nabył prawo do renty, a następnie wrócił do pracy (zakładamy, że odzyskał zdolność do pracy). Ponownie zachorował po przepracowaniu kilku tygodni. Jeśli niezdolność do pracy została spowodowana innym schorzeniem, to przysługuje mu prawo do wynagrodzenia chorobowego, a następnie zasiłku chorobowego w nowym okresie zasiłkowym. Jeżeli jednak przyczyną niezdolności do pracy jest ta sama choroba, po której otrzymał świadczenie rentowe, to pracownik nie ma prawa do świadczeń chorobowych z tego tytułu. Dni udokumentowanej niezdolności do pracy należy w takim przypadku traktować jako dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy bez prawa do świadczeń.

Zwracamy uwagę! W razie wątpliwości dotyczących otwarcia nowego okresu zasiłkowego można zasięgnąć opinii ZUS w tej sprawie.